Zespół Szkół Budownictwa Okrętowego
Zespół Szkół Budownictwa Okrętowego, budynek B, w czasie
Euro 2012 siedziba Centrum Wolontariatu
Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego nr 1 w Gdańsku, 2021
ZESPÓŁ SZKÓŁ BUDOWNICTWA OKRĘTOWEGO, al. Hallera 16/18. Powstał we wrześniu 1946 przy Stoczni Gdańskiej nr 2 jako Publiczna Dokształcająca Szkoła Zawodowa dla robotników-uczniów, z siedzibą w roku szkolnym 1946/1947 przy ul. Osiek. Od 1 IX 1947 działał jako Publiczna Średnia Szkoła Zawodowa z siedzibą na terenie stoczni (ul. Drewnica 16, budynek późniejszych warsztatów szkolnych). Budynek obecnej siedziby przy al. Hallera powstał w latach 1952–1954 na działce o powierzchni 5054 m², przydzielonej przez miasto pod budowę początkowo planowanego Ośrodka Szkolenia Zawodowego Stoczni Gdańskiej, składającego się z budynku szkoły, sali gimnastycznej, basenu pływackiego, stołówki i internatu.
Szkołę do nowego budynku przeniesiono w styczniu 1954. W latach 1954–1955 przejął ją Centralny Urząd Szkolnictwa Zawodowego; oderwanie od stoczni utrudniało absolwentom znalezienie zatrudnienia (stocznia werbowała pracowników na terenie kraju z pominięciem szkoły), zmniejszono więc nabór. W 1962 placówka powróciła pod skrzydła Stoczni Gdańskiej pod nazwą Zasadnicza Szkoła Budowy Okrętów dla Pracujących Stoczni Gdańskiej. W 1965 ukończono budowę drugiego (południowego) budynku, połączonego łącznikiem z pierwszym. Ma on trzy kondygnacje naziemne i jedną podziemną, mieści sale lekcyjne, stołówkę i jej zaplecze.
W 1973 placówka została przekształcona w Zespół Szkół Budownictwa Okrętowego Stoczni Gdańskiej im. Lenina (szkoła zasadnicza, technikum i liceum zawodowe). W okresie 1972–1979 w ramach obowiązkowych prac społeczno-wychowawczych uczniowie pracowali przy odbudowie Zamku Królewskiego w Warszawie, 1975–1979 brali udział w pracach nad renowacją Zamościa, w latach 70.–80. XX wieku opiekowali się także cmentarzem na Zaspie. W latach 90. XX wieku, mimo załamania się koniunktury w przemyśle stoczniowym, zespół zachował swój stoczniowy profil, choć po 1990 przyłączono Zespół Szkół Zawodowych nr 10 (powstały klasy sprofilowane, niezwiązane z zawodami stoczniowymi), w 1993 utworzono Liceum Ekonomiczne, w 1994 Liceum Handlowe, w 1995 Policealne Studium Zawodowe. Od 2008 w związku z organizacją przez Polskę i Ukrainę mistrzostw w piłce nożnej Euro 2012 szkoła otrzymała boisko zbudowane w ramach projektu Junior Gdańsk 2012 i organizowała turniej w piłce nożnej dla szkół ponadgimnazjalnych Trójmiasta pod nazwą MINIEURO.
W 2012 w zespole funkcjonowały: Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 2, Technikum Uzupełniające nr 2 (od 25 X 2018 im. Józefa Piłsudskiego), Zasadnicza Szkoła Zawodowa dla Dorosłych nr 2, Technikum dla Dorosłych nr 2, Technikum Uzupełniające dla Dorosłych nr 2, Szkoła Policealna dla Dorosłych nr 2, Uzupełniające Liceum Ogólnokształcące nr 2. Kształcono w zawodach: monter kadłubów okrętowych, monter rurociągów, mechatronik, mechanik-ślusarz, oferuje jednocześnie naukę w zawodach handlowych (sprzedawca, technik handlowiec, technik bhp). Szkoła brała udział w projektach Socrates-Comenius i Socrates-Grundtvig. 31 VIII 2013 zespół został rozwiązany (zob. Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego nr 1 w Gdańsku).
Absolwentami byli między innymi Bogdan Oleszek (przewodniczący Rady Miasta Gdańska), Konrad Grzegorz Kornatowski (prawnik, były komendant główny Policji), Leszek Kosedowski (bokser, brązowy medalista igrzysk olimpijskich w Montrealu w 1976), Krzysztof Kosedowski (bokser, brązowy medalista igrzysk olimpijskich w Moskwie w 1980), Andrzej Szarmach (piłkarz, reprezentant Polski). JWas
Dyrektorzy Zespołu Szkół Budownictwa Okrętowego
| 1946–1950
|
brak danych
|
| 1950–1953
|
Roman Grabowski
|
| 1954–1955
|
brak danych
|
| 1956–1965
|
Bolesław Cichocki
|
| 1965–1967
|
Kazimierz Szyszko
|
| 1968–1971
|
Edmund Wojciechowski
|
| 1971–1980
|
Zygmunt Kucharek
|
| 1980–1990
|
Teresa Kożuchowska
|
| 1991–2006
|
Tadeusz Tapert
|
| 2006
|
Helena Filipik
|
| 2006–2013
|
Andrzej Mądrzak
|
| JWas
|
