WISZNIEWSKI PHILIBERT FRIEDRICH, fortepianmistrz
< Poprzednie | Następne > |
PHILIBERT FRIEDRICH WISZNIEWSKI (Wiśniewski) (23 XI 1836, ochrzczony 12 II 1837, Gdańsk – około 1890), fortepianmistrz. Syn Friedricha Benjamina Wiszniewskiego juniora i Mathilde Emilie z domu Arendt. Nauki pobierał u ojca. Od 1 IX 1862 prowadził pracownię i skład fortepianów w Elblągu (gdzie mieszkał do 1 X 1869) i jednocześnie w Gdańsku przy Frauengasse 43 (ul. Mariacka), od 1868 przejętą po ojcu firmę przy 3. Damm 3 (ul. Grobla III), od września 1881 przy Langgasse 29 (ul. Długa), od około 1887 przy Breitgasse 13 (ul. Szeroka), po 1890 przy Jopengasse 56 (ul. Piwna). Oferował instrumenty własne i importowane oraz strojenie i naprawy. W 1875 zatrudniał 12 osób.
Ożeniony 8 IV 1863 z Margaretą Clarą z domu Borowski (ur. około 1842), córką zegarmistrza Ferdinanda Borowskiego z Gdańska, miał dzieci: Franza Philiberta (ur. 9 IV 1864 Gdańsk), Friederikę Mathildę (ur. 27 X 1867 Elbląg), Annę Catharinę Margarethę (ur. około 14 IX 1871). Od około 1890 do 1896 firmę gdańską prowadziła Malwine Wiszniewska (przypuszczalnie wdowa lub córka).