WEICHBRODT JACOB, pastor kościoła św. Katarzyny
| < Poprzednie | Następne > |
JACOB WEICHBRODT (8 I 1741 Gdańsk – 2 VI 1809 Gdańsk), pastor kościoła ► kościoła św. Katarzyny. Syn kupca Paula (1703–1783) i Concordii Marii Magdaleny z domu Lüdke (ur. 1705), brat m.in. ławnika ► Davida (przy nim więcej o rodzicach).
28 IV 1756 zapisany do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego ► Gimnazjum Akademickiego. 2 IV 1762, wspólnie z kolegą Nathanaelem Hahnem (uczniem Gimnazjum od 1757) zapisał się na studia teologiczne w Jenie. Studiował tu z kolegą z tej samej klasy w Gimnazjum Akademickim, ► Johannem Beniaminem Mischkem, późniejszym drugim pastorem kościoła św. Barbary w Gdańsku, któremu dwukrotnie wpisał się do sztambucha (Gdańsk 1762, Jena 1764). Od 1 VI 1764 kontynuował studia na uniwersytecie w Lipsku, na który zapisał się także i Johann Beniamin Mischke. Po studiach obaj powrócili do Gdańska, w 1767 poddali się weryfikacji przez ► Ministerium Duchowne.
Zweryfikowany 25 VI 1767, od 1771 był kaznodzieją w Lauenburgu (Lębork). W 1783 był kandydatem Rady kościoła św. Katarzyny w Gdańsku (w której zasiadał jego ojciec) do objęcia urzędu drugiego diakona w gdańskim kościele św. Katarzyny, nie został jednak wybrany. Dopiero po objęciu przez pierwszego diakona ► Carla Gabriela Brämera urzędu pastora kościoła św. Katarzyny, Rady tego kościoła 21 I 1791 wybrała go na drugiego diakona spośród czterech przedstawionych jej kandydatów. Decyzja został zatwierdzona 16 lutego, 21 maja został wprowadzony na urząd przez sekretarza miejskiego (późniejszego burmistrza) ► Carla Gottlieba Döringa. Od 8 VII 1798 do śmierci pastor gdańskiego kościoła św. Katarzyny.
Żonaty bezdzietnie z poślubioną 25 I 1780 w Gdańsku Dorotheą Renate (23 XI 1757–1807), siostrą ► Johanna Jacoba Rodenackera. Jako wdowa otrzymała ona nie tylko zwyczajowy roczny zasiłek wdowi (Gnadenjahr), ale także przysługujący mężowi roczny zasiłek opałowy (Holzgeld) – w dodatku całość płatną z góry (pränumerando), co było sytuacją dość wyjątkową w praktyce Ministerium Duchownego.
Jego olejny portret znajdował się w zakrystii kościoła św. Katarzyny.
Bibliografia:
Die jüngere Matrikiel der Universitädt Leipzig, Bd. 3, hrgb. v. Georg Erler, Leipzig 1909, s. 4547.
Die Matrikel der Universität Jena, Bd. 3 (1723 bis 1764), bearb. v. Otto Köhler, Weimar 1992, s. 797.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 345.
Blech Ernst Otto, Leidensjahre von St. Katharinen in Danzig, „Zeitschrift des Westpreussischen Geschichtsvereins”, Heft 48, 1905, s. 167, 174, 182.
Prätorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ…, Danzig und Leipzig, 1760, s. 8, 98.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 51.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 480.1; 2, 085, 520; 3, 250, 328.
