TARASY, ulica

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Ul. Tarasy, widok od obecnej ul. Zakopiańskiej, 1931
Ul. Tarasy, widok od obecnej ul. Kartuskiej, 1931
Ulica Tarasy, widok od ul. Zakopiańskiej, 2021
Schody zamykające ul. Tarasy i prowadzące na ul. Zakopiańską, 2021
Ul. Tarasy, rzeźby prezentujące różne zawody
Ul. Tarasy, rzeźby prezentujące różne zawody


TARASY, ulica w Gdańsku- Siedlcach, do 1945 funkcjonowała pod nazwą Falkhof. Długości około 100 m, zlokalizowana po północnej stronie ul. Kartuskiej, z której prowadzi na nią brama wjazdowa (między numerami 69 i 71), zakończona schodami prowadzącymi na ul. Zakopiańską.

Powstała wraz z budową przez gdańskiego przedsiębiorcę budowlanego i właściciela gruntu, Alberta Falka (zamieszkałego na Siedlcach przy Kirchenweg 6 (ul. Kościelna)), zamkniętego w prostokąt małego osiedla o śmiałej i ambitnej architekturze, wzorowanego na dziedzińcach wiedeńskich (Hof). Koncepcję architektoniczną osiedla przygotował Walter Grosse, nadzorujący również prace budowlane. Szczegółowe opracowanie przygotował architekt Ernst Schultz, stały współpracownik Alberta Falka. Osiedle zaprojektowano tak, by dostosować zabudowę do stron świata w celu lepszego doświetlenia.

Mieszkania zbudowano z myślą o klasie średniej, głównie pracowników Poczty Gdańskiej oraz dla robotników (między innymi pracowników Falka). Zespół reklamowano w prasie, zachęcającej do przeprowadzania się na Siedlce. Klatki schodowe w kilkupiętrowych budynkach zespołu prowadziły do 86 mieszkań dwupokojowych o wielkości 40-50 metrów² oraz trzypokojowych z łazienkami o powierzchni 60-90 metrów². W tym stosunkowo niewielkim założeniu zbudowano dobrej klasy mieszkania z mediami i kanalizacją. Mieszkania w blokach od strony ul. Kartuskiej otrzymały etażowe ogrzewanie, pozostałe domy były ogrzewane piecami. Od strony ul. Zakopiańskiej narożne okna były zaplanowane w kształcie leżących prostokątów.

Kamień węgielny pod budowę osiedla położono 23 IV 1928, budowę ukończono w marcu 1929. Wewnętrzną ulicę osiedla, na planie z 1929 jeszcze bezimienną, nazwano w 1930 na cześć inwestora Falkhof. 3 VII 1930 otwarto przy niej nowocześnie urządzoną restaurację „Am Falkhof”, między innymi z ogrodem, fontannami, kręgielnią, muzyką, bufetem, napitkami i wypiekami.

Oprócz nazwy osiedla, Falkhof, kolejnym nawiązaniem do nazwiska inwestora była rzeźba sokoła, która znajdowała się nad bramą wjazdową do osiedla, od strony ul. Kartuskiej. Po obu stronach bramy zachował się fryz ceglany. Zachowane modernistyczne budynki mieszkalne zespołu mieszkaniowego Falkhof, przyozdobione są czterema figurami przedstawiającymi postacie reprezentujące różne grupy zawodowe (np. murarza), co nawiązywało do robotniczego charakteru Siedlec w okresie międzywojennym.

W 1945 nazwę ulicy zmieniono na Tarasy, podkreślając tarasowy charakter miejsca. Numeracja klatek 1–6 obejmuje część zachodnią, zaś 7–12 wschodnią stronę ulicy. AC




















































Bibliografia:
Akcja budowlano-mieszkaniowa w Gdańsku. Osiedla we Wrzeszczu (Langfuhr) i Schidlitz, Architektura i Budownictwo 1931, nr 11, s. 404.
Grott Wojciech, Siedlce jako dzielnica Gdańska w okresie międzywojennym. Wybrane aspekty życia codziennego, Rocznik Gdański, t. 75–76, 2015–2016, s. 142.
Grott Wojciech, Tarasy, czyli osiedle Alberta Falka, 2018, https://www.gdanskstrefa.com/tarasy-czyli-osiedle-alberta-falka/.
Grott Wojciech, Budownictwo mieszkaniowe na Siedlcach w okresie międzywojennym, 2019, https://www.gdanskstrefa.com/budownictwo-mieszkaniowe-na-siedlcach-w-okresie-miedzywojennym/.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania