STABENAU BENJAMIN, diakon kościoła św. Katarzyny, bibliofil
< Poprzednie | Następne > |
BENJAMIN STABENAU (5 III 1724 Gdańsk – 4 VIII 1783), diakon kościoła św. Katarzyny. Zapewne syn mistrza piekarniczego Georga (1695 – pochowany 27 V 1742 w kościele św. Trójcy).
W sierpniu 1737 zapisany został do trzeciej klasy gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Jako uczeń, w 1740, brał udział w gdańskich obchodach 300-lecia druku, do jubileuszowego tomu (Erstlinge der Jubelfeier in Danzig wegen der vor dreihundert Jahren erfundenen Buchdruckerey) dołączył swój wiersz. Po studiach teologicznych w Rostocku i Lipsku od 1750 kandydat Ministerium Duchownego, od 1752 był diakonem w kościele św. Katarzyny, od 1760 starszy diakon. Zgromadził poważną bibliotekę współczesnych sobie teologów, posługiwał się własnym ekslibrysem wykonanym przez Martina Tyroffa z Norymbergi. Zbiory w rok po jego śmierci rozsprzedano, katalog wykazywał 6105 tomów. Był żonaty.
Bibliografia:
Das jetzte-lebende Dantzig, Dantzig 1756, s. 70.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 325.
Reychman Kazimierz, Ex-librysy gdańskie, Warszawa 1929, s. 82–83.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 51.