ROMANOWSKA HALINA, aktorka
| < Poprzednie | Następne > |
HALINA ROMANOWSKA (12 IX 1924 Kraków – 14 XII 1998 Wrocław), aktorka. W latach 1940–1945 występowała w Krakowskim Teatrze Podziemnym w Krakowie. W 1945 była słuchaczką Studia Aktorskiego przy Starym Teatrze w Krakowie i występowała w Teatrze „Wesoła Gromadka”, debiutując tam 13 V 1945 w Beksie Marii Billiżanki w reżyserii autorki. W sezonie 1945/1946 była aktorką Teatru Dramatycznego Województwa Gdańskiego w Sopocie. Zagrała tutaj między innymi Elżbietę w obrazku marynistycznym Jutro Józefa Conrada Korzeniowskiego w reżyserii Aleksandra Gąssowskiego (premiera 27 X 1945), dyrektora teatru. Jednocześnie pracowała w Teatrze Dramatycznym Marynarki Wojennej w Gdyni oraz w Teatrze Aktorów Województwa Gdańskiego w Sopocie, który wystawiał także w Gdyni i w Gdańsku.
Do zespołu Teatru Wybrzeże należała w latach 1947–1949 oraz w maju 1953. Brała udział w spektaklach reżyserowanych przez Iwo Galla: zagrała Matkę w Balladynie Juliusza Słowackiego (27 X 1947) i Czepcową w Weselu Stanisława Wyspiańskiego (12 VI 1948). Ponadto występowała między innymi jako Madame Arcati w Seansie Noëla Cowarda w reżyserii Stefana Wronckiego (10 III 1949), Pani Lamięcka w Żołnierzu Królowej Madagaskaru Juliana Tuwima wyreżyserowanym przez Ludwika Sempolińskiego (18 VI 1949). Ostatnią jej rolą w Teatrze Wybrzeże była postać Konstancji w Osobliwym zdarzeniu Carla Goldoniego w reżyserii Łazarza Kobryńskiego (5 V 1953).
W 1949 przeniosła się do Wrocławia, gdzie do wiosny 1953 była aktorką Teatru Młodego Widza, grając między innymi Helę w Wodewilu warszawskim, czyli Ślubach murarskich Zdzisława Gozdawy i Wacława Stępnia (19 I 1951). Po powrocie na stałe do Wrocławia pod koniec 1953 pracowała w Teatrach Dramatycznych (między innymi Czepcowa w Weselu Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Jakuba Rotbauma, 14 V 1960), a następnie od 1969 do 1983 w Teatrze Polskim (między innymi Lichoryda w Peryklesie Szekspira w reżyserii Henryka Tomaszewskiego, 26 II 1983). Grała w filmach (np. Tylko umarły odpowie, 1969), serialach fabularnych (np. w pierwszym odcinku Szaleństw panny Ewy, 1983) oraz w Teatrze Polskiego Radia, między innymi jako Pani Paulina w Ptaku z tamtej strony szyby Jadwigi Skotnickiej w reżyserii Heleny Małachowskiej (6 VII 1980) i Majewska w Ziemi obiecanej Dionizego Sidorskiego, także w reżyserii Małachowskiej (26 V 1985). Odznaczona między innymi Odznaką Budowniczego Wrocławia (1965) i „Zasłużony Działacz Kultury” (1976).
