POMNIK ŻOŁNIERZY (bastion św. Elżbiety)

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Pomnik Ofiar Wojny
Pomnik Ofiar Wojny, 1941
Pomnik po marcu 1945 roku

POMNIK ŻOŁNIERZY (Krajowy Pomnik Żołnierzy), na bastionie św. Elżbiety. W latach 1915–1918 w jego miejscu znajdowała się Kolumna Wojenna (Kriegssäule). Odsłonięty 30 VII 1933, siedemnastometrowy, zwieńczony niemieckim orłem obelisk-kolumnę, zwany Gefallenendenkmal (Pomnik Ofiar Wojny) lub Landeskriegerdenkmal (Krajowy Pomnik Wojenny), poświęcony niemieckim żołnierzom walczącym podczas I wojny światowej. Na ścianie północnej umieszczono u góry Krzyż Żelazny, niżej miecz, w części dolnej tablicę z inskrypcją: 1914–1918 / Unsern im Weltkriege / gefallenen Kameraden / in Dankbarkeit / der Landeskriegerverband / Danzig (Naszym towarzyszom, poległym w wojnie światowej – w dowód wdzięczności / Krajowy Związek Wojenny Gdańsk).

W maju–czerwcu 1945, po zniszczeniu niemieckiego orła na szczycie i ustawieniu w tym miejscu orła polskiego (jak objaśniano: wedle wzoru z XVII-wiecznej bandery, z głową dla patrzącego w prawo, co jednak wywoływało szereg nieporozumień, w efekcie orła zdemontowano), na kolumnie umieszczono tablicę z napisem: „Tu spoczywają prochy nieznanego bojownika sprawy polskiej zamęczonego przez hitlerowskich oprawców. Cześć jego pamięci!”. Wiosną 1947 u stóp obelisku dodano kotwicę z XVII wieku, z dębowym ramieniem, wydobytą z Zatoki Gdańskiej koło Westerplatte, oraz dwa nowożytne działa, również wydobyte z morza. Rozebrano go w sierpniu 1957 w związku z planami – ostatecznie niezrealizowanymi – postawienia w tym miejscu pomnika ku chwale tych, którzy oddali życie w walce z hitleryzmem; kotwice pozostały do 1959, fundament po obelisku istnieje do dziś.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania