POLANOWSKA JADWIGA, aktorka, dziennikarka
| < Poprzednie | Następne > |
JADWIGA POLANOWSKA-MISIORNY (20 III 1937 Sandomierz – 23 VII 2003 Warszawa), aktorka, dziennikarka. Córka Leona (1895–1985), absolwenta Uniwersytetu im. Jana Kazimierza we Lwowie, doktora praw, piłsudczyka, od 1931 starosty sandomierskiego oraz Maryli z domu Horodyskiej (1909–1994). Siostra Tadeusza oraz Marii Krystyny, zamężnej Baliszewskiej (ur. 1947 Sandomierz), absolwentki Uniwersytetu Warszawskiego (1973), etnomuzykolożki i dziennikarki.
W 1955 zdała maturę w Gimnazjum (obecnie I Liceum Ogólnokształcące) w Sandomierzu. Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej (PWST) w Warszawie rolą Natalii Iwanowny w dyplomowych Trzech siostrach Antoniego Czechowa w reżyserii Zofii Małynicz i Haliny Drohockiej, zagranych w teatrze PWST 7 V 1959. W latach 1959–1961 występowała w Teatrach Dramatycznych w Poznaniu, zadebiutowała rolą Misi w Głupim Jakubie Tadeusza Rittnera (31 X 1959), grając jeszcze między innymi Lettę w Śmierci komiwojażera Arthura Millera w reżyserii Józefa Maślińskiego (11 III 1960).
Od 1962 do 1972 występowała w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, między innymi w rolach Madelaine w Za dużo dobrego na raz Vratislava Blažka w reżyserii Jana Fiszera (6 IX 1962), Hesi w Moralności pani Dulskiej Gabrieli Zapolskiej w reżyserii Stanisława Milskiego (26 I 1963), Zuzanny w Śmierci Gubernatora Leona Kruczkowskiego w reżyserii Kazimierza Brauna (12 IX 1964), Melanii w Jadzi wdowie Ryszarda Ruszkowskiego w reżyserii Barbary Kikowskiej (12 VI 1965), Szechory w Araracie Artura Marii Swinarskiego w reżyserii Jerzego Golińskiego (18 III 1967), Zjawy w Don Juanie Molière’a w reżyserii Piotra Paradowskiego (5 II 1969), Zoe w Ulissesie Jamesa Joyce’a w reżyserii Zygmunta Hübnera (14 II 1970), Ewy i kobiety z ludu w Tragedii człowieka Imre Madácha w reżyserii Mátyása Giricza (18 IX 1971).
Od 1973 związana była z teatrami warszawskimi. W Teatrze Polskim (1973–1982) grała między innymi Kasztelanową w Mazepie Juliusza Słowackiego w reżyserii Macieja Zenona Bordowicza (14 II 1975), Nadię w Przy pełni księżyca Wasilija Szukszyna w reżyserii Augusta Kowalczyka (3 VII 1977) czy Marię w Daczy Ireneusza Iredyńskiego w reżyserii Stanisława Pieniaka (3 VII 1980). W Teatrze Rozmaitości (1982/1983) i w Teatrze Narodowym (1983–1991) była między innymi Ciotką Istvána w Sonacie Belzebuba, czyli Prawdziwym zdarzeniu w Mordowarze Stanisława Ignacego Witkiewicza w reżyserii Jerzego Krasowskiego (19 XII 1985) i Juliasiewiczową w Moralności pani Dulskiej Gabrieli Zapolskiej w reżyserii Krzysztofa Chamca (19 II 1988). W sezonie 1991/1992 występowała w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu, gdzie zagrała Poszlepkinę w Rewizorze Mikołaja Gogola w reżyserii Krystyny Meissner (11 III 1992).
Grała w Teatrze Telewizji, między innymi tytułową Pannę Julię Augusta Strindberga w reżyserii Tadeusza Minca (23 II 1968, za rolę nagrodzona „Orderem Stańczyka” miesięcznika „Litery”), Lizę w Malowidle na drzewie Ingmara Bergmana w reżyserii Stanisława Hebanowskiego (15 VI 1973), Irinę w Bestii swego męża, Michała Misiornego w reżyserii Andrzeja Marii Marczewskiego (25 III 1977) czy Pannę w Sonacie widm Augusta Strindberga w reżyserii Lecha Komarnickiego (11 IV 1983). W Teatrze Polskiego Radia była między innymi Żoną literata w sztuce Czy mogę skorzystać z telefonu? Malwiny Szczepkowskiej w reżyserii autorki (1 V 1966), Maratową w Galerii królów Henryka Bardijewskiego w reżyserii Henryka Rozena (19 XI 1978), Alice we Wtajemniczeniu Alfreda Döblina w reżyserii Juliusza Owidzkiego (2 I 1979) czy Hrabiną Mielżyńską w Między ustami a brzegiem pucharu Marii Rodziewiczówny w reżyserii Andrzeja Zakrzewskiego (26 XII 1983).
Występowała także w filmach, między innymi Seksolatkach (1972), Bez miłości (1980), Mniejsze niebo (1980), Rajska jabłoń (1985), Cynga (1991) i serialach, między innymi Pan na Żuławach (1984), Pole niczyje (1988) czy Dom (1980-2000). Po zakończeniu kariery aktorskiej zajmowała się dziennikarstwem, między innymi w tygodniku „Kultura” (2002).
Była żoną Michała Misiornego (ps. „Michał Struczyński” lub „MIM”) (27 IX 1933 Inowrocław – 2 XI 2005 Warszawa), absolwenta germanistyki na Uniwersytecie Poznańskim, dziennikarza, krytyka, pisarza i tłumacza, w latach 1978–1980 dyrektora programowego kinematografii polskiej oraz zastępcy szefa Teatru Telewizji Polskiej, w 1983 szefa redakcji filmowej Telewizji Polskiej. Matka Macieja, absolwenta germanistyki na Uniwersytecie Warszawskim, dziennikarza i publicysty kulturalnego, od 1999 redaktora w Bauer Group Media.
Pochowana wraz z rodzicami na cmentarzu Wawrzyszewskim w Warszawie.
