PANTEN EMIL WILHELM FRANZ, dyrektor szkoły św. Jana
| < Poprzednie | Następne > |
EMIL WILHELM FRANZ PANTEN (2 II 1821 Kwidzyn – 21 V 1893 Sopot), pedagog, dyrektor szkoły św. Jana. Syn urzędnika podatkowego Franza Jakoba Pantena (1791–1872). W Gdańsku zamieszkał z rodzicami przed 1831. W 1839 ukończył Gimnazjum Miejskie. Dzięki stypendium Towarzystwa Pokoju studiował germanistykę i historię na uniwersytecie w Berlinie. W 1843 uzyskał doktorat z filozofii.
Po doktoracie rozpoczął w Gdańsku pracę jako nauczyciel w szkole św. Jana. W 1866, po przejściu na emeryturę dotychczasowego dyrektora szkoły, doktora Matthiasa Löschina, został jej komisarycznym kierownikiem, a od 13 III 1869 do śmierci – jej dyrektorem. 12 IV 1872 przeniósł siedzibę szkoły z Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha) do przebudowanego budynku poklasztornego przy Fleischergasse 25 (ul. Rzeźnicka), gdzie mieściła się do 1945. Autor prac z zakresu średniowiecznej historii gospodarczej Gdańska, publikowanych w roczniku szkoły św. Jana i w wydawnictwie Zachodniopruskiego Towarzystwa Historycznego, „Zeitschrift des Westpreuβischen Geschichtsvereins”.
W latach 1864–1872 mieszkał w swojej kamienicy przy Brotbänkengasse 26 (ul. Chlebnicka), następnie przy Langer Markt 10 (Długi Targ).
Pierwszy związek małżeński zawarł w kościele Najświętszej Marii Panny 15 VII 1850 z Anną Marią z domu Eggert (X 1829 – 16 VII 1853). Po raz drugi ożenił się 8 XI 1859 (ślub w tym samym kościele) z Pauliną (ur. 1829 Gdańsk), córką Maximiliana Reichela.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego Sopot, 2090/60, nr 48/93 (akt zgonu).
Altpeuss. Biogr., Bd. 2, s. 488.
