MOKRZYCKI JAN, ksiądz
| < Poprzednie | Następne > |
JAN MOKRZYCKI (19 VI 1908 Chodorów – 14 II 1984 Gdańsk), ksiądz rzymskokatolicki, katecheta w Gdańsku. Syn pracownika kolejowego Stanisława i Franciszki. W latach 1924–1948 należał do zakonu jezuitów. Studiował teologię, filozofię i psychologię w Krakowie, Lublinie i Innsbrucku. Święcenia kapłańskie otrzymał 26 VII 1936 w Innsbrucku.
W latach 1936–1939 wikariusz parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie oraz wychowawca i nauczyciel religii. Od 1939 we Lwowie jako wikariusz w parafiach pw. św. Józefa (1939–1943) i śś. Apostołów Piotra i Pawła (1943–1945). W latach 1939–1940 kapelan Wojska Polskiego. Wykładowca na tajnych kompletach. W 1945 aresztowany przez władze sowieckie; skazany na osiem lat przymusowych robót. Przebywał między innymi w kamieniołomach w Donbasie, w lasach pod Uralem i na Workucie.
W 1948 jako repatriant trafił do Gdańska. W latach 1948–1950 katecheta przy kościele pw. św. Jadwigi w Nowym Porcie. W 1950 przeniesiony do parafii Najświętszego Serca Jezusowego we Wrzeszczu, gdzie przebywał do końca życia, początkowo jako katecheta i wikariusz, a w latach 1952–1961 – duszpasterz akademicki. Prekursor na terenie diecezji gdańskiej i kierownik duchowy wspólnoty kobiet Rodzina Serca Miłości Ukrzyżowanej (1955–1965).
Od początku posługi kapłańskiej pracował z młodzieżą. W latach 1937–1939 był moderatorem Sodalicji Mariańskiej Akademików Uniwersytetu Jagiellońskiego, Akademii Górniczej i Akademii Handlowej w Krakowie, a w latach 1948–1951 – prefektem w szkołach podstawowych i średnich w Gdańsku (między innymi w Gimnazjum i Liceum Energetycznym we Wrzeszczu, IV Gimnazjum i Liceum w Nowym Porcie, I Gimnazjum i Liceum w Gdańsku). W latach 1952–1961 zorganizował i kierował Diecezjalnym Ośrodkiem Duszpasterstwa Akademickiego w Gdańsku przy kościele Najświętszego Serca Jezusowego we Wrzeszczu (będącym kontynuacją Duszpasterstwa Akademickiego księży pallotynów z kościoła (kaplicy) Matki Bożej Częstochowskiej) (zob. też Krąg Starszoharcerski „Zodiak” przy Politechnice Gdańskiej). Oprócz tego był wykładowcą Instytutu Wyższej Kultury Religijnej w Gdańsku.
18 III 1961 przeszedł na emeryturę. Zmarł po wieloletniej chorobie. Pochowany na cmentarzu Łostowickim w Gdańsku.
