LEWICKI KAZIMIERZ, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku
| < Poprzednie | Następne > |
KAZIMIERZ BOLESŁAW LEWICKI (25 II 1929 Dąbrówka koło Wejherowa – 8 VI 1984 Gdańsk), lekarz ze specjalizacją I i II stopnia z chirurgii ogólnej, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku (AMG). Dzieciństwo i pierwsze lata okupacji niemieckiej, spędził w Zelewie koło Wejherowa, w latach 1943–1944 przebywał na robotach przymusowych w Niemczech. Po powrocie w 1945 do Polski podjął naukę w gimnazjum w Wejherowie, od 1948 do 1950 kontynuował ją w Gimnazjum im. Bolesława Chrobrego w Sopocie. W latach 1950–1955 studiował na Wydziale Lekarskim AMG, był zaangażowany w działalność studenckiego ruchu naukowego. Od 1955 pracował w III Klinice Chirurgicznej AMG ( Szpital Kliniczny pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny), w latach 1957–1959 odbył służbę wojskową w Szpitalu Wojskowym w Elblągu, w 1956–1972 pracował dodatkowo w lecznictwie otwartym. W 1962 ukończył specjalizację I stopnia z chirurgii ogólnej, a w 1966 otrzymał specjalizację II stopnia z chirurgii ogólnej.
W 1967, w oparciu o rozprawę Niektóre parametry przemiany białkowej i enzymatycznej po całkowitej i wybiórczej podprzeponowej wagotonii u kotów (promotor: prof. Zdzisław Kieturakis), doktora medycyny. W 1971 został konsultantem do spraw chirurgii w Zespole Opieki Zdrowotnej w Pucku. W 1972, w oparciu o dorobek i rozprawę Ocena czynności i ukrwienia wątroby po całkowitym i wybiórczym przecięciu nerwów błędnych doktor habilitowany, od 1 IX 1973 docent AMG. W latach 1973–1975 był prodziekanem Wydziału Lekarskiego AMG, od 1975 przez dwie kadencje dziekanem tego Wydziału. Od 1 II 1979 przez rok był też dyrektorem Instytutu Chirurgii. Od 1 VIII 1979 kierownik Oddziału Chirurgii Endokrynologicznej w II Klinice Chirurgii Ogólnej Instytutu Chirurgii AMG. Od 1980 profesor nadzwyczajny (tytularny).
Autor prac poświęconych głównie chorobom wrzodowym żołądka i dwunastnicy. Jako jeden z pierwszych w kraju stosował w leczeniu chirurgicznym choroby wrzodowej dwunastnicy przecięcie nerwów błędnych. Członek Towarzystwa Chirurgów Polskich, wchodził w skład Zarządu Oddziału Pomorskiego, w 1980–1984 był przewodniczącym tego oddziału i członkiem Zarządu Głównego tego Towarzystwa. Należał też do Polskiego Towarzystwa Lekarskiego oraz do Sekcji Gastroenterologii i Przemiany Materii Towarzystwa Internistów Polskich. Współpracował z Instytutem Medycznym im. Pawłowa w Leningradzie, wymieniając się z tamtejszymi chirurgami wiedzą i doświadczeniami w zakresie chirurgii naczyniowej i kardiochirurgii. Odwiedzał inne leningradzkie i moskiewskie ośrodki chirurgiczne.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1976), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1982), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1979), Medalem 30-lecia AMG (1975), Medalem Zasłużonemu Akademii Medycznej w Gdańsku (1983), odznakami „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1974), „Za Zasługi dla Gdańska” (1975), „Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia” (1973), „Za Szczególne Zasługi dla Rozwoju Województwa Bydgoskiego” (1979). Żonaty był z Marią (8 XII 1930 – 14 I 2018 Gdańsk), pochowani na Cmentarzu Komunalnym nr 5, Łostowickim.
Bibliografia:
Kronika, opracował Eugeniusz Sieńkowski, „Annales Academiae Medicae Gedanensis”, t. 3–14, 1973–1984.
Sieńkowski Eugeniusz, Twórcy chirurgii gdańskiej, „Gazeta AMG”, 1992, nr 6, s. 3–4.
Stanek Aleksander, Klinika na peryferiach – ostatni rozdział?, „Gazeta AMG”, 2016, nr 10, s. 26–31.
Wajda Zdzisław, Kazimierz Lewicki (1929–1984) prof. nadzw. dr hab. med., kierownik Oddziału Chirurgii Endokrynologicznej w II Klinice Chirurgii Ogólnej Instytutu Chirurgii Akademii Medycznej w Gdańsku, „Annales Academiae Medicae Gedanensis”, t. 15, 1988, s. 255–261.
Wajda Zdzisław, Kazimierz Lewicki (1929–1984), „Annales Academiae Medicae Gedanensis”, t. 25, 1995, Suplement 4, s. 141–142.
