KASPRZYK EWA, aktorka
| < Poprzednie | Następne > |
EWA JADWIGA KASPRZYK (ur. 1 I 1957 Stargard Szczeciński), aktorka. Córka Leona, dyrektora szkoły podstawowej w Stargardzie i nauczyciela języka rosyjskiego i Stanisławy, kierowniczki restauracji „Smakosz” i „Syrena”. Młodsza siostra Bożeny i Bogdana. Absolwentka liceum ogólnokształcącego w rodzinnym mieście, pedagogiki kulturalno-oświatowej w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Słupsku, w czasie studiów występowała w słupskim teatrze amatorskim i koszalińskim zespole pantomimy. W 1983 ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną (PWST) w Krakowie. W Teatrze Wybrzeże występowała w latach 1983–2000, zadebiutowała tu 25 VI 1983 rolą w Reportażu z pop-festiwalu Tibora Dery’ego w reżyserii Krzysztofa Gordona. Do 2000 na gdańskiej scenie pojawiła się w wielu wyrazistych rolach klasycznych i współczesnych, m.in. w sztuce Bałałajkin i spółka Siergieja Michałkowa w reżyserii Kazimierza Kutza (premiera 23 XI 1984), Stąd do Ameryki Władysława Zawistowskiego w reżyserii Mikołaja Grabowskiego (19 VIII 1988), Antoniuszu i Kleopatrze Williama Shakespeare’a w reżyserii Krzysztofa Babickiego (16 II 1992), Łysej śpiewaczce Eugène’a Ionesco w reżyserii Grzegorza Chrapkiewicza (9 VIII 1996), w Medyku mimo chęci Moliera w reżyserii Krzysztofa Zaleskiego (27 III 1999). Jej ostatnią premierą w Teatrze Wybrzeże była Babette w Biedermannie i podpalaczach Maksa Frischa w reżyserii Krzysztofa Babickiego (28 X 1999).
W latach 1995–2002 występowała również w sopockim Teatrze Atelier w spektaklach reżyserowanych przez André Hübnera-Ochodlo, m.in. w Wilkach Agnieszki Osieckiej (premiera 4 VIII 1995), Demonach Larsa Norena (8 VIII 1998), Upadku Biljany Sbrljanović (2 VIII 2002). Od 2000 aktorka warszawskiego Teatru Kwadrat, m.in. jako Irina Zbereźnicka w Szewcach u bram Witkacego w reżyserii Jana Klaty (11 XI 2007), od 2019 – Teatru Gudejko (m.in. w Berku 1, czyli upiorze w moherze Marcina Szczygielskiego we własnej reżyserii, 19 XII 2022). Grywała także w Teatrze Telewizji (m.in. Jozjannę w Człowieku śmiechu Wiktora Hugo w reżyserii Ryszarda Ronczewskiego (8 VI 1987) oraz Teatrze Polskiego Radia (m.in. Lily w Śnie Teodory Anny Dykczak w reżyserii autorki (14 IV 2011)).
Wielokrotnie występowała w filmie, m.in. w Dziewczętach z Nowolipek Barbary Sass (1985), Koglu-moglu Romana Załuskiego (1988), Kochaj i rób, co chcesz Roberta Glińskiego (1997), Wojnie polsko-ruskiej Xawerego Żuławskiego (2009), Kanadyjskie sukienki (2013), Plagi Breslau (2018), Solid Gold (2019), Chłopi (2023). Grała też w serialach telewizyjnych, m.in. Złotopolscy (1998–2007), Na dobre i na złe (od 2008), Przyjaciółki (od 2011), Prawo Agaty (2012–2015), M jak miłość (od 2018), Rodzina na Maxa (od 2022). Użyczała również swego głosu w dubbingu filmowym (m.in. w Pszczółce Mai (2014)).
Już na początku kariery na I Ogólnopolskim Przeglądzie Spektakli Dyplomowych Szkół Teatralnych w Łodzi, otrzymała wyróżnienie za rolę w Pluskwie Włodzimierza Majakowskiego w reżyserii Jerzego Treli (spektakl PWST w Krakowie, styczeń 1983). Laureatka nagrody dla młodych aktorów za rolę Grety w przedstawieniu Pułapka Tadeusza Różewicza w Teatrze „Wybrzeże” na XXIV Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych (Wrocław 1984). W 1996 uhonorowana nagrodą teatralną wojewody gdańskiego za rok poprzedni, za rolę w Trzech siostrach Antoniego Czechowa w reżyserii Krzysztofa Babickiego (Teatr Wybrzeże, premiera 18 VI 1995). Na XXVI Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych (2001) otrzymała nagrodę za pierwszoplanową rolę kobiecą w filmie Bellissima w reżyserii Artura Urbańskiego. Ta sama rola rok później została nagrodzona na Międzynarodowym Festiwalu Telewizyjnym w Wenecji. W 2002 Radio Gdańsk przyznało jej tytuł Radiowej Osobowości Roku. W 2009 otrzymała Nagrodę Fundacji Równości Hiacynt, a w 2011 – nagrodę w Nowym Jorku na 2nd United Solo Theatre Festival za rolę w sztuce Patty Diphusa Pedra Almodóvara w reżyserii Marty Ogrodzińskiej (Teatr Rozmaitości, Warszawa). W 2013 odcisnęła swoją dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach. W 2015 uczestniczka, w 2024 została jedną z jurorek programu rozrywkowego Dancing with the Stars. Taniec z gwiazdami. W latach 2020–2024 ambasadorka sieci sklepów meblowych „Agata Meble”.
Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi (1996). Od 1983 do 2019 była żoną inżyniera Jerzego Bernatowicza, matka Małgorzaty (ur. 1987),
piosenkarki (pseudonim Carmell) i autorki tekstów, w 2011 z zespołem Mash Mish finalistki drugiej edycji Must Be The Music.
