HAFFNER JEAN GEORG, lekarz
| < Poprzednie | Następne > |
JEAN GEORG HAFFNER (20 IX 1775 Kolmar, Alzacja – 20 IV 1830 Gdańsk), lekarz. Syn piekarza Georga i Cathariny Elisabeth z domu Müller. W 1794 powołany do wojska, służył w armii napoleońskiej do 1809, z przerwą na studia medyczne na uniwersytecie w Strasburgu. W 1802 obronił pracę na temat patologii ciąży, w 1803 otrzymał tytuł lekarza. W 1807 odznaczony Orderem Legii Honorowej.
W Gdańsku od 1807 jako lekarz francuskiego 9. Regimentu Huzarów w stopniu majora, zakwaterowany przy Ankerschmiedegasse (ul. Kotwiczników 11). 10 VII 1808 w kościele w Małym Kacku (obecnie w Gdyni-Orłowie) ożenił się z Reginą Caroliną z domu Bruns (zm. 1 VIII 1831 Sopot, podczas epidemii cholery), wdową po kupcu Johannie Christophie Böttcherze (chrzest 30 I 1762 Gdańsk – 29 VIII 1805 Gdańsk), z małżeństwa zawartego w 1796 matką pięciorga dzieci. Zgodę na ponowny ślub Reginy Caroliny wyraził jej stryj, Philipp Georg Bruns.
Zamieszkał w kamienicy żony przy Ankerschmiedegasse 170 (ul. Kotwiczników 16), gdzie po zwolnieniu z wojska otworzył praktykę lekarską i łaźnię publiczną. W praktyce lekarskiej stosował pionierskie w Gdańsku szczepienia przeciwko ospie. W 1811 przeniósł łaźnię na Poggenpfuhl 381 (ul. Żabi Kruk 75), do domu z ogrodem nabytym od kupca Carla Christopha Wegnera, gdzie funkcjonowała przez wiele lat (otwarta 10 VI 1811). W 1823 rozpoczął budowę kąpieliska morskiego w Sopocie, konkurując tu ze wspomnianym Carlem Christophem Wegnerem. Wbrew rozpowszechnionemu poglądowi w 1808 nie był zaangażowany w budowę kąpieliska morskiego w Brzeźnie, mimo to z inicjatywy Zarządu Osiedla Brzeźno 23 I 2003 jego imię otrzymał miejscowy park.
Był ojczymem Johanna Eduarda (później nauczyciela w Lęborku i Gdańsku, zm. 1849), Carla Gustava (później urzędnika pocztowego w Berlinie, zm. 1846), Ernsta Adolpha (9 VII 1800 – 1 IX 1861), Wendeliny Augusty Mathildy (zm. 24 XI 1873) oraz Laury Elwiry (później żony kupca Carla Martina Albrechta z Sopotu, zm. 1930 w Dreźnie) Böttcherów i ojcem zmarłych w dzieciństwie Emilii Victoryny Eugenii i Isidora Othmara Victora oraz Johanna Eugena Oskara (28 XII 1811 – 6 XII 1892), później doktora medycyny po studiach na uniwersytecie w Gießen (od 1840 żonatego z Marią Theresą Idą Graaf (9 V 1813 – 21 VI 1883)) i Josefiny Caroliny Reginy (1809 Gdańsk – 12 III 1887 Gdańsk), wydanej w 1844 za Gustava Eduarda Feyerabendta, późniejszego pastora w Helu i w Stegnie.
Pochowany 26 IV 1830 na cmentarzu w Starych Szkotach. 21 III 1837 łaźnię przy Poggenpfuhl 381 (ul. Żabi Kruk 75) spadkobiercy wystawili na licytację. 20 IX 2020, w 245 rocznicę urodzin, przy ul. Brzegi 45 odsłonięto poświęcony mu pomnik/obelisk.
Po jego śmierci kąpieliskiem w Sopocie zarządzała wdowa, po jej śmierci (po roku zarządzania) przejęła je córka, licząca w tym momencie 21 lat Josefina Carolina Regina. W 1833 zwróciła się o pomoc do swojego brata przyrodniego, Ernesta Adolfa Böttchera, radcy rejentalnego z Chełmna nad Wisłą, który w konsekwencji objął przedsiębiorstwo.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, 300,1/180, s. 933 (zgoda stryja Philippa Georga Brunsa), 300,1/347, s. 65–66 (dzieci Reginy Caroliny Bruns-Böttcher), 300,6/126, s. 712–713 (9 V 1808); 300,6/126, s. 1359–1360 (27 I 1809); 300,37/17, Bl. 8rv.
„Danziger Anzeigen und dienliche Nachrichten”, nr 54 z 6 VII 1808, s. 922; nr 77 z 24 IX 1808, s. 1273; nr 19 z 8 III 1809; nr 45 z 5 VI 1811, s. 589.
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 93, 22 IV 1830, s. 965 (nekrolog).
Altpreuss. Biogr., Bd. 1, s. 243.
Mamuszka Franciszek, Haffner Jan Jerzy, w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. 2, Gdańsk 1994, s. 152.
