GRÜTZMACHER CHRISTIAN BENEDIKT, lekarz
| < Poprzednie | Następne > |
CHRISTIAN BENEDIKT GRÜTZMACHER (chrzest 19 VII 1765 Gdańsk – 4 III 1829 Gdańsk), lekarz. Wnuk złotnika ► Franza Grützmachera. Syn lekarza, doktora medycyny Franza (pochowany 5 VII 1785 w ► kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) w wieku 57 lat, pod płytą nr 85), który 15 VI 1762 wystarał się o potwierdzenie kupieckiego obywatelstwa Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), w 1770 mieszkał przy Breitgasse (ul. Szeroka) oraz poślubionej przez niego w 1752 Dorothei Elisabety (pochowana przy mężu 27 XI 1794, w wieku 63 lat), córki Constantina Reygera (1680–1740) (i wnuczki rajcy oraz burgrabiego gdańskiego ► Gottfrieda Reygera). Brat Dorothei Adelgundy (chrzest 25 XI 1757), Beaty Henrietty (chrzest 23 XI 1758), Justiny Caroliny (chrzest 21 VIII 1761), Agathy Eisabety (chrzest 31 VII 1768) i Frederiki Wilhelminy (chrzest 19 I 1764 – pochowana w kościele NMP 8 IV 1805 pod płytą nr 85), żony Matheusa Gottfrieda Flandera.
29 VIII 1780 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego ► Gimnazjum Akademickiego. Po studiach medycznych lekarz prywatny w Gdańsku. W 1817 został ordynatorem ► Szpitala Miejskiego przy Bramie Oliwskiej.
Mieszkał w 1797 przy Heilge Geistgasse 995 (ul. Św. Ducha 109), w 1808 posiadał gabinet w swojej kamienicy przy Hundegasse 346 (ul. Ogarna 119). Żonaty był z Henriettą Adelgundą z domu Weichbrodt (zm. 10 V 1829 Gdańsk), córką kupca, armatora i ławnika ► Davida Weichbrodta. Małżeństwo było bezdzietne.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 96; t. VII, s. 453.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 363.
„Intelligenz Blatt” 6 III 1829, nr 55, s. 570 (nekrolog).
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 480; 2, 331.
