FISCHER JOHANNES LAURENTIUS sen., diakon kościoła św. Trójcy i polski kaznodzieja w kaplicy św. Anny
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANNES LAURENTIUS FISCHER sen. (Johann Lorenz) (24 X 1634 Riesenwalde (Stańkowo, gmina Prabuty) – 28 I 1677 Gdańsk), diakon kościoła św. Trójcy i polski kaznodzieja w kaplicy św. Anny w Gdańsku. Syn Laurentiusa (Belgard (Białogarda powiat Lębork) – 1 XII 1659 Neuteich (Nowy Staw)), od 1625 pastora w Bütow (Bytów), od 1634 w Riesenkirch bei Riesenwalde (Obrzynowo koło Stańkowa), od 1639 w Klein Tromnau bei Rosenberg (Trumiejki powiat Susz) i równocześnie w Neudörfchen (Nowa Wioska powiat Gardeja), od 10 V 1656 w Schadwalde (Szawałd na Żuławach Malborskich), od 7 XI 1657 do śmierci w Nowym Stawie, gdzie 4 XII 1659 został pochowany w kościele św. Jerzego.
W styczniu 1651 zapisany do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, od 1655 student w Królewcu. Od końca 1657 – po ojcu – kaznodzieja w Szawałdzie. Wyświęcony 1659 w Elblągu i od 20 lipca już jako pastor w Szawałdzie, a po śmierci ojca – od początku 1660 w Nowym Stawie. Od marca 1672 do śmierci diakon przy kościele św. Trójcy i polski kaznodzieja kaplicy św. Anny w Gdańsku. Był m.in., jeszcze jako pastor w Nowym Stawie 1669, autorem okolicznościowego, drukowanego w Gdańsku kazania z okazji koronacji Michała Korybuta Wiśniowieckiego, po przejściu do Gdańska autorem żałobnego epitafium, włączonego do jednego ze zbiorków powstałych po śmierci w 1674 pastora i rektora Johanna Botsacka. Do 1945 w zakrystii kaplicy św. Anny wisiał jego portret.
Od 1662 żonaty, ojciec trzech synów: Johannesa Laurentiusa jr., Martinusa Fridericusa i Michaela Petrusa, którzy w kwietniu 1672 zapisali się do Gimnazjum Akademickiego.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 168, 224, 282, 292, 307.
Prätorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ, ..., Danzig und Leipzig, 1760, s. 11, 13.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 15, 58, 62, 206, 208.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 246.
