DIAKONISY

< Poprzednie

Następne >

Diakonisy w sali operacyjnej szpitala przy Neugarten (ul. Nowe Ogrody)

Gdańska diakonisa

Gdańskie diakonisy nowicjuszki, przełom XIX/XX wieku

DIAKONISY (służebnice, siostry luterańskie) przybywały do Gdańska z terenów Niemiec w 2. połowie XIX wieku (Westpreußisches Diakonissen-Mutterhaus 1857–1920), by pracować w nowo powstałym szpitalu dziecięcym. Były to kobiety stanu wolnego, które posiadały wiedzę na temat opatrywania ran i podstawowych czynności medycznych wykorzystywaną do opieki nad chorymi ubogimi i słabszymi przy obopólnej korzyści: z jednej strony pomocy osobom potrzebującym, a z drugiej aktywizacji kobiet, które mogły włączyć się w życie parafii. Gdańskie diakonisy wywodziły się ponadto z filii macierzystego domu w Berlin-Zehlendorf (Diakonissen-Mutterhaus 1920–1945). Siostry pracowały w ► szpitalu diakonis ewangelickich przy Neugarten 1/5 (ul. Nowe Ogrody), w ► Szpitalu Miejskim (Lazarecie) przy Sandgrube 5/19 (ul. Rogaczewskiego), następnie przy Eichenallee (ul. Dębinki), ► Szpitalu Położnictwa i Chorób Kobiecych przy Schellmühler Weg 1 (ul. Kliniczna), przychodniach lekarskich i w domach opieki społecznej w Gdańsku i na Pomorzu, prowadziły przedszkola, m.in. w Oliwie, w zabudowaniach po ► klasztorze cystersów. [MrGl ]

►Tabela: Diakonisy w Gdańsku w latach 1861–1932 (statystyka)