DENISIUK LUDWIK, rektor Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego w Gdańsku
| < Poprzednie | Następne > |
LUDWIK DENISIUK (ur. 26 VIII 1907 Stasiówka – 14 VII 1990 Warszawa), doktor habilitowany nauk wychowania fizycznego, pierwszy rektor Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego w Gdańsku (WSWF). W 1929 absolwent Państwowego Seminarium Nauczycielskiego w Działdowie, w którym w latach 1932–1934 pracował jako nauczyciel WF. W 1937–1939 nauczyciel WF w Kościerzynie i w Gimnazjum Humanistycznym w Bydgoszczy. W latach 1942–1943 kierownik Szkoły Podstawowej nr 5 w Białej Podlaskiej. W czasie okupacji działał w konspiracji na Lubelszczyźnie (pseudonim „Dominik”). Należał kolejno do Stronnictwa Ludowego, Polskiego Stronnictwa Ludowego i Polskiego Stronnictwa Ludowego „Nowe Wyzwolenie” (od 26 X 1946 członek Rady Naczelnej), z ich ramienia w latach 1943–1947 zasiadał w Krajowej Radzie Narodowej.
Do 1953 pracował jako wizytator w szkołach, po 1953 zatrudniony w Instytucie Naukowym Kultury Fizycznej w Warszawie. Doktor habilitowany nauk wychowania fizycznego, teoretyk kultury fizycznej, autor prac naukowych na temat wychowania fizycznego i motoryki, między innymi Rozwój sprawności motorycznej dzieci i młodzieży w wieku szkolnym (wraz z Haliną Milicer-Gruzewską, 1969), Tabele punktacji sprawności fizycznej (1975). Oddelegowany z Warszawy, w latach 1969–1972 docent i rektor WSWF w Gdańsku, organizował ją jako szkołę wyższą, gromadził kadrę nauczycielską, zapoczątkował tworzenie zbiorów Biblioteki Głównej (powstała 6 VIII 1969), w grudniu 1969 powołano uczelniany komitet wydawniczy, odbyły się pierwsze międzyuczelniane konferencje naukowe. Po zakończeniu kadencji rektora WSWF w Gdańsku był profesorem AWF w Warszawie, zastępcą dyrektora Instytutu Programów Szkolnych, redaktorem naczelnym „Wychowania Fizycznego i Higieny Szkolnej” i członkiem Prezydium Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Naukowego Kultury Fizycznej.
Żonaty z Jadwigą z domu Wojciechowską, ojciec Barbary Anicety (18 VI 1941 Biała Podlaska), zamężnej Hansen, absolwentki Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie (1963), od 1964 w Danii, od 1978 w USA, autorki i kuratorki wielu wystaw artystycznych, od 1991 ponownie w Polsce, ekspertki United Nations (UN) Development Programme, od 2001 członkini Rady Fundacji Wschodnio-Europejskiego Centrum Rehabilitacji w Ciechocinku, założycielki Fundacji „Sztuka Leczy” (2003), matki trojga dzieci.
Pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie.
