DAVISSON DANIEL, kupiec, agent handlowy
| < Poprzednie | Następne > |
DANIEL DAVISSON (Davidson) (8 II 1647 Zamość – 8 II 1719 Gdańsk), kupiec, agent handlowy, fundator stypendium. Pochodził ze szkockiej rodziny kupieckiej z Edynburga. Do Polski przybył i osiadł w Zamościu w 1606 jego ojciec Andrew (1591 Edynburg – 23 X 1660 Krasnystaw), matką była poślubiona 1 X 1630 Anna z Iwaszkiewiczów (zm. 23 VI 1674).
W 1677 przeniósł z Zamościa do Gdańska, gdzie 3 XI 1681 uzyskał kupieckie obywatelstwo tego miasta. Zajmował się handlem i głównie spedycją (organizacją transportu) towarów do Anglii i Szkocji. Czasowo pomagał mu w tym jego na stałe związany z Zamościem brat Andrev II ( 1636–1700). Był starszym kalwińskiej gminy przy kościele św. Piotra i Pawła na Starym Przedmieściu, przewodniczącym zarządu Domu Chorych na Ospę (zob. Szpital Miejski (Lazaretu przy Bramie Oliwskiej)). W 1690 założył, funkcjonującą jeszcze w XVIII wieku, fundację stypendialną (z początkowym kapitałem 50 000 guldenów) dla ubogich studentów kalwińskich z Gdańska i z Polski, udających się na studia do Edynburga lub Lejdy (wysokość stypendium wahała się od 30 do 60 florenów rocznie), Część środków przeznaczył także na wsparcie kalwińskich gdańskich wdów i sierot.
28 VI 1678 w kościele św. Piotra i Pawła ożenił się Anną Katheriną (1656 – 20 X 1709), córką kupca Alexandra Aidy (Eidy) (zm. 1698), wdową po poślubionym w tymże kościele w 1673 Albercie Niklasie. Ojciec dzieci chrzczonych w kościele św. Piotra i Pawła: 1/ Alexandra (25 II 1679 – pochowany tamże 30 VIII 1742); 2/ Heleny (ur. 3 VIII 1680); 3/ Anny Catheriny (chrzest 7 VIII 1681 – pochowana tamże 4 X 1764), od 26 I 1700 żony Johanna Clarka (1671–1741); 4/ Daniela Georga (8 II 1683 – pochowany 21 III 1750 w kościele św. Trójcy), po studiach w Lejdzie kupca i agenta handlowego z kantorem przy Brotbänkengasse (ul. Chlebnicka), żonatego, mającego dzieci (m.in. córka Johanna Florentina byłą żoną burmistrza Gottlieba Gabriela Weickhmanna); 5/ Luisy Elisabethy (chrzest 27 VI 1685 – pochowana 9 VI 1733 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP)), od 5 II 1705 żony Philippa Ernsta Rauffseisena (1677–1745), późniejszego (od 1734) ławnika; 6/ zmarłego po urodzeniu 21 X 1692 Salomona i 7/ jego brata bliźniaka Emanuela (ojca Daniel Gottlieb); 8/ Lusiy Luckrecji (17 XII 1694 – pochowana 9 I 1721 w kościele św. Trójcy), od 1717 żony wdowca Jacoba Wichmanna.
Pochowany w kościele św. Piotra i Pawła pod płytą nr 34, w grobie zakupionym po śmierci żony, do którego przeniesiono 28 XI 1706 jej zwłoki, pochowane pierwotnie (1 listopada tegoż roku) w kościele NMP.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019,t. VI, s. 74.
Dunsky Martha, Die Englische Kirche in Danzig, „Mitteilungen des Westpreussischen Geschichtsvereins”, 1932, nr 1, s. 9.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 18; 128.
