CZESŁAW, proboszcz kościoła św. Katarzyny, XIII wiek
| < Poprzednie | Następne > |
CZESŁAW (zm. po 2 VI 1320), proboszcz kościoła św. Katarzyny w Gdańsku. Pochodził z Pomorza, na co wskazuje dokument ze stycznia 1298 spisany z jego udziałem, a w którym użyto typowego dla tego terenu zwrot „pan”, zamiast łacińskiego określenia „comes”, używanego w kancelarii książąt polskich. Podczas pierwszych rządów nad Gdańskiem i Pomorzem Wschodnim Władysława Łokietka (1296–1300) został prokuratorem (włodarzem) księcia, nadzorującym ściąganie świadczeń od ludności zamieszkującej w majątkach ziemskich należących do panującego, a także należnego księciu cła. Od stycznia 1298 był podkanclerzym pomorskim, jednocześnie najpóźniej od maja 1299, za wstawiennictwem Władysława Łokietka, proboszczem parafialnego dla gdańskiego miasta na prawie lubeckim (zob. Gdańsk – początki miasta) kościoła św. Katarzyny.
Jako proboszcz gdański, czyli kościoła św. Katarzyny, 27 XI 1306 w Świeciu nad Wisłą witał powracającego z wygnania i ponownie przejmującego rządy nad Pomorzem Wschodnim księcia Władysława Łokietka. Urząd proboszcza pełnił najpewniej do początków 1308 roku. Dowodnie od maja 1308 do 1310 był kanclerzem kujawskim Władysława Łokietka, od 1315 do 1320 kustoszem sandomierskim.
W czerwcu 1320 był jednym z 25 świadków w procesie polsko-krzyżackim w Inowrocławiu, złożył zeznania potwierdzające prawa Królestwa Polskiego do Gdańska i Pomorza, rzucające także nieco światła na kwestie zarządu tą dzielnicą przez Władysława Łokietka. Nie wspomniał zaś o rzezi Gdańska dokonanej przez Krzyżaków w nocy z 12 na 13 XI 1308, połączonej z opanowaniem przez nich miasta i Pomorza Wschodniego. Zdaje się to świadczyć, że w czasie tych wydarzeń nie był już proboszczem kościoła św. Katarzyny i pracował tylko w kancelarii kujawskiej Władysława Łokietka.
