CONRADI KARL FRIEDRICH, fundator Instytutu Szkolno-Wychowawczego Conradinum, były patron ulicy
| < Poprzednie | Następne > |
KARL FRIEDRICH CONRADI (25 VI 1742 Gdańsk – 12 IX 1798 Gdańsk), syn Eduarda Friedricha Conradiego. Odbył liczne podróże naukowe, m.in. w 1767 gościł z Johannem Reinholdem Forsterem w Anglii. W 1786, po śmierci matki Anne Elizabeth (1724–1786), córki burmistrza gdańskiego Johanna Karla Schwartzwalda, odziedziczył dziewięć majątków ziemskich (na Wysoczyźnie: Sulmin, Otomin, Rębowo, Jankowo, Borkowo i Głębokie; na Żuławach: Mokry Dwór, Wiślina, Dziewięć Włók) wraz z nieruchomościami położonymi w Gdańsku. Był szambelanem na dworze króla polskiego Stanisława Augusta Poniatowskiego.
Kawaler, ostatni przedstawiciel rodziny, początkowo planował ufundowanie trzeciego z gdańskich carillonów, ostatecznie 8 XI 1794 sporządził testament, w którym zapisał 200 000 talarów i dochód z sześciu domów i sześciu spichlerzy (łącznie 600 000 talarów) na rzecz utworzenia Instytutu Szkolno-Wychowawczego Conradinum, mającego dbać o wykształcenie humanistyczne wychowanków bez względu na ich status społeczny. W Gdańsku mieszkał w 1787 przy Frauengasse 838 (ul. Mariacka 14), w 1789–1798 przy tej samej ulicy nr 895 (nr 45), należała do niego także kamienica przy Hundegasse 346 (ul. Ogarna 119). Pochowany w kościele Najświętszej Marii Panny. Do 1945 patron ulicy w Gdańsku–Wrzeszczu (Górnym), następnie ul. Konarskiego.
