BUCKY CHRISTIAN, lekarz
| < Poprzednie | Następne > |
CHRISTIAN BUCKY (Bukky) (29 IV 1676 Gdańsk – pochowany 14 VII 1705 Gdańsk), lekarz. Syn przybyłego do Gdańska z Fischhausen (Primorsk, obwód królewiecki) Christiana (1645 – pochowany 7 IV 1705 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) pod płytą nagrobną nr 157), od 9 III 1675 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska, w 1686 starszego cechu kramarzy, i poślubionej mu w 1673 Marii (1647 Gdańsk – pochowana 21 VIII 1711 tamże), chrzczących swoje dzieci w tym samym kościele. Brat Konstancji (chrzest 28 IX 1681), kupców Wilhelma (chrzest 23 VIII 1683 – pochowany 26 XI 1710), od 31 X 1709 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska (jako tzw. Bürger-Kind, dziecko gdańskich obywateli), Gottlieba (chrzest 22 IX 1684 – pochowany 25 XI 1725) (ojca Johanna Jacoba Bucky), oraz Jacoba (chrzest 28 VII 1686 – pochowany 4 V 1717), we wrześniu 1701 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, kończącego naukę 10 X 1708 pod kierunkiem Samuela Schelwiga rozprawą De apparitionibus mortuorum vivis ex pacto factis. Von der abgeredeten Erscheinung nach dem Tode, od tego roku studenta teologii na uniwersytecie w Wittenberdze, w 1711 w Jenie.
W kwietniu 1692 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, kończył je w 1695 rozprawą Triga Quaestionum Physicarum, przygotowaną pod kierunkiem Johanna Christopha Rosteuschera. Z powodu wakatu na katedrze medycyny, przed podjęciem studiów uczył się prywatnie u lekarzy Friedricha Albina (około 1645 Gdańsk – 1702 Gdańsk) i Sigismunda Schultza (26 XI 1640 Gdańsk – pochowany 19 X 1702 Gdańsk). Studiował w Królewcu, zdobywając dodatkowe doświadczenie z racji zamieszkania na kwaterze u prowadzącego praktykę lekarską profesora Adama Harwecka (1661–1703). Od maja 1697 studiował w Lipsku, w 1700 przebywał na uczelniach w Amsterdamie i w Lejdzie, egzaminy doktorskie złożył 6 VII 1700 w Utrechcie, publikując rozprawę Disputatio medica inauguralis de medicina stercoraria (pro gradu doctoratus). Odbył podróż naukową po Anglii, następnie pół roku przebywał we Francji.
Po powrocie w 1701 do Gdańska otworzył prywatną praktykę. Uważany za lekarza obdarzonego wielkim talentem, prowadził praktykę mimo nękającej go, śmiertelnej choroby. Podobnie młodo zmarli wszyscy jego bracia (Wilhelm w wieku 27 lat, Gottlieb w wieku 39 lat, Jacob w wieku 34 lat, a także dwaj bratankowie, synowie Gottlieba: w wieku 32 i 38 lat). Pochowany w kościele NMP, tak jak siostra Konstancja i bracia Wilhelm oraz Jacob w grobie rodziców. W trakcie pogrzebu mowę na jego cześć wygłosił pastor z kościoła NMP Constantin Schütz, w drukowanych epicediach (utworach żałobnych) dodanych do druku tego kazania żegnało go duże grono gdańskich uczonych i lekarzy (m.in. Johann Philipp Breyn, Israel Conradi, Johann Glosemeyer, Gabriel Groddeck, Joachim Weickhmann, lekarze Johann Bohna, Heinrich Linck, Gottfried Stüve, Nathanael Gerlach, Johann Ernst Steinhardt, Chrystian Schumann, Johann Seidel, Johann Gottfried Kirsch).
Z nieznanej z imienia żony doczekał się córki Concordii, od 1703/1706 żony Michaela Pantzera, oraz syna Gottleba, który 4 II 1712 otrzymał kupieckie obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. II, s. 275; t. VI, s. 494; t. VII, s. 407, 416.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 259, 275.
Charitius Andreas, Commentatio historico-literaria de viris eruditis Gedani ortis, speciatim iis, qui scriptis inclaruerunt, Wittenberga 1715, s. 20-22.
Jackowska Krystyna, Szarszewski Adam, Paluchowski Piotr, Portrety gdańskich lekarzy (XVI–XVIII w.), Gdańsk 2015, s. 188-191.
Kotarski Edmund, Gdańska poezja okolicznościowa XVIII wieku, Gdańsk 1997 (przez indeks).
Nadolski Bronisław, Wyjazdy młodzieży gdańskiej na studia zagraniczne w XVII wieku, „Rocznik Gdański”, t. 24, 1965, s. 202.
Schwarz Friedrich, Danziger Ärzte im 16–18 Jahrhundert, Th. 3, „Danziger familiengeschichtliche Beiträge”, 1941, nr 6, s. 18.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. 2, 139, Bd. IV, 235, Bd. V, 155.
