BERNOLAK ZBIGNIEW, muzyk
< Poprzednie | Następne > |
ZBIGNIEW BERNOLAK (21 XII 1939 Kiwerce koło Łucka, obecnie Ukraina – 17 X 2021 Chicago, USA), muzyk, gitarzysta basowy. Brat Danuty Bernolak (tam bliżej o rodzinie). W 1953 rozpoczął naukę w V Liceum Ogólnokształcącym w Gdańsku-Oliwie. Po roku przeniósł się do nowo powstałego Technikum Wychowania Fizycznego (zob. Akademia Wychowania Fizycznego i Sportu), które ukończył w 1958.
Po odbyciu w 1961 służby wojskowej pracował jako kierowca wywrotki, grając jednocześnie amatorsko na kontrabasie w klubach Rudy Kot, Żak i innych. W 1962 otrzymał propozycję występów w zespole Karmazyn u boku między innymi Danuty Rinn i Bogdana Czyżewskiego. Kilka miesięcy później Niebiesko-Czarni zaproponowali mu grę na gitarze basowej w ich składzie. W 1963 wyjechał wraz z zespołem do paryskiej Olimpii, gdzie uczestniczył w koncertach w ramach programu „Idole młodzieży” (z udziałem takich późniejszych sław jak Dionne Warwick i Stevie Wonder).
W 1965 wszedł w skład grupy Polanie; jesienią tego roku zespół zagrał na wspólnych koncertach z brytyjską grupą Animals. Po rozwiązaniu Polan (1968) w następnych latach grał w zespole akompaniującym znanej wówczas piosenkarce Reginie Pisarek, z którą ożenił się w 1969. W tym samym roku był też krótko basistą w ABC i Quorum. W 1972 wyjechał z Reginą Pisarek do USA, gdzie rozstali się trzy lata później. Grywał w Chicago między innymi w zespole z Krzysztofem Klenczonem i Włodzimierzem Wanderem. Aby utrzymać założoną w USA rodzinę, pracował w fabryce.
W 1978 powrócił do Polski, gdzie po wprowadzeniu stanu wojennego został w Gdańsku taksówkarzem. W 1986 wziął udział w koncercie Dinozaurów Polskiego Rocka w sopockiej Operze Leśnej; wystąpił tam wówczas z Niebiesko-Czarnymi. W 1988 wraz z dziećmi wyjechał do RFN, a następnie do USA. Podjął tam pracę w fabryce, w której pracował poprzednio. Grywał też w zespołach polonijnych i współpracował z kabaretem Bocian, dla którego pisał piosenki oraz wiersze. W 2011 otrzymał Medal za Zasługi dla Miasta Sopotu i Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za całokształt pracy artystycznej na rzecz Polski i Gdańska oraz z okazji jubileuszu 50-lecia sceny muzycznej „Non – Stop”.