BARGEN EDUARD GUSTAW, główny preparator Instytutu Anatomicznego Akademii Medycyny Praktycznej
| < Poprzednie | Następne > |
EDUARD GUSTAW FERDINAND VON BARGEN (10 III 1911 Neumünster, Schleswig-Holstein – prawdopodobnie 1949 Berlin), główny preparator Instytutu Anatomicznego Państwowej Akademii Medycyny Praktycznej w Gdańsku (PAMP). Od chwili poznania w 1933 w Kolonii profesora Rudolfa Spannera jego długoletni współpracownik w sporządzaniu preparatów anatomicznych. Od 1933 zatrudniony był na stanowisku prosektora w Instytucie Anatomii Uniwersytetu we Freiburgu i Kilonii, od tego roku członek NSDAP (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei). Od lipca 1939 do czerwca 1940 odbywał służbę wojskową w X. Oddziale rezerwy sanitarnej 4. Kompanii w Neumünster (Schleswig-Holstein) jako żołnierz–sanitariusz.
Z pism Rudolfa Spannera do rektora PAMP Ericha Grossmanna wynika, iż oficjalnie pełnił obowiązki służbowe w gdańskim Instytucie Anatomicznym od 6 VI 1940. Jednak dopiero 25 VII 1940 Rudolf Spanner zwrócił się do władz gdańskiej Akademii o jego przeniesienie z uniwersytetu w Kilonii. Prawdopodobnie przeprowadził się wraz z żoną do Gdańska dopiero w listopadzie 1940. Zajmował się sprawami personalnymi, przywożeniem zwłok z ośrodków zewnętrznych, ewidencjonowaniem przyjętych zwłok, przygotowywaniem do wykładów sali preparacyjnej, utrzymywaniem w gotowości eksploatacyjnej skomplikowanych aparatów elektrycznych i optycznych oraz konserwacją zwłok. Kierował dodatkowo wszystkimi pracami budowlanymi i administracyjnymi. W 1941 i 1943 był ponownie powoływany (przez Wehrbezirkskommando Danzig) do służby wojskowej, która została mu odroczona w wyniku opinii wystawionej przez rektora Ericha Grossmanna i Rudolfa Spannera. Pracował w Gdańsku do marca 1945.
W latach 1946–1947 pracował jako starszy preparator w Instytucie Patologii Uniwersytetu Humboldta w Berlinie pod kierownictwem profesora Roessle. W październiku 1949 został przeniesiony do Wolnego Uniwersytetu (Freie Universität) w Berlinie, gdzie pod kierunkiem profesora von Herratha zatrudniono go zgodnie z wykształceniem na stanowisku starszego preparatora.
Zmarł w niejasnych okolicznościach, w okresie niepokojów studenckich w Berlinie. Wobec możliwości rabunku lub zniszczenia kart preparatów z wynikami egzaminacyjnymi i zaświadczeniami uczestnictwa w kursach preparacyjnych, dokumenty postanowiono złożyć w sejfie dyrektora Instytutu Anatomicznego. Wysłany po dokumenty, znaleziony został na schodach martwy, z raną głowy, wokół leżały porozrzucane dokumenty. Policyjne śledztwo, jak i obdukcja, nie wyjaśniły dokładnie przyczyny śmierci. Rana głowy nie była śmiertelna, żadne inne przyczyny nieodnalezione (poza ciężkim przypadkiem marskości wątroby wraz z rakiem wątrobokomórkowym). Śmierć zakwalifikowano jako nieszczęśliwy wypadek związany z nagłym upadkiem na schody.
Bibliografia:
List prof. dr. Hansa-Joachima Merkera w sprawie Eduarda von Bargena (przekazany Monice Tomkiewicz i Piotrowi Semków przez dr. Andreasa Winkelmanna, bez daty).
Archiwum Państwowe w Gdańsku, Akademia Medyczna w Gdańsku, sygn. sygn. 1230/9, kwestionariusz osobowy Eduarda von Bargena.
Bundesarchiv Berlin, PK (ehem. BDC) AO 188, pismo kierowane przez kierownictwo okręgu NSDAP Schleswig-Holstein do kierownictwa okręgu NSDAP w Baden w sprawie postawy politycznej Eduarda von Bargena z 28 III 1940, k. 794-804.
Bundesarchiv Berlin, R 4901/13815, wykaz i charakterystyka pracowników Instytutu Anatomii sporządzony przez prof. Spannera 22 III 1941, k. 10–18.
Oddziałowa Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Gdańsku, sygn. S 74/02/Zn (śledztwo w sprawie zabójstw dokonanych w okresie od września 1939 do marca 1945, zabójstw osób cywilnych i jeńców wojennych, z których zwłok uzyskiwano tłuszcz używany do produkcji „mydła” w Instytucie Anatomii w Gdańsku kierowanym przez prof. Rudolfa Marię Spannera).
Zentrale Stelle der Landesjustizvewaltungen Ludwigsburg.
Tomkiewicz Monika, Semków Piotr, Profesor Rudolf Spanner (1895–1960). Naukowiec w III Rzeszy, Gdynia 2010.
