KNOCH GEORG MARKUS, księgarz, nakładca
< Poprzednie | Następne > |
GEORG MARKUS KNOCH (30 IX 1695 Wrocław – 12 VI 1759 Gdańsk), księgarz, nakładca (osoba sama finansująca wydawnictwa). Syn księgarza i nakładcy Johanna Adama Knocha i Anny Barbary z domu Theile. Uczył się w rodzinnym Wrocławiu. W 1719 był księgarzem i nakładcą oraz przyjął obywatelstwo w Wittenberdze, do 1728 z własnych środków sfinansował wydanie około 50 tytułów. W lutym tegoż roku (1728), za sprzedaż zabronionych druków, został aresztowany i wyrokiem sądu 26 sierpnia wygnany z Saksonii.
Przez Kolonię jesienią 1728 przybył do Gdańska. Po początkowych trudnościach, 1 VI 1729 otrzymał kupieckie obywatelstwo Gdańska. Wydawał dzieła niemieckojęzyczne i łacińskie, średnio około ośmiu corocznie. Były wśród nich takie dzieła, jak Gottfrieda Lengnicha (Polnische Geschichte), Andreas Schotta (Prussia christiana) i kronika Marcina Kromera w języku niemieckim. Korzystał z usług drukarni miejscowych, elbląskich oraz w Kolonii.
Wydawane przez niego druki odznaczają się zazwyczaj starannością wykonania. Książki sprzedawał przy Jopengasse (ul. Piwna). Żonaty był z Anną Christiną (zm. 1752, w wieku 52 lat), ojciec chrzczonych w kościele Najświętszej Marii Panny i zmarłych w dzieciństwie Anny Christiny (chrzest 13 I 1735 – maj 1736) i Johanny Henrietty (chrzest 23 X 1736 – kwiecień 1736). Księgarnię po jego śmierci przejął przybyły do Gdańska z Wrocławia Daniel Meissner.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 155.
Imańska Iwona, Georg Markus Knoch (1695–1759). Gdański ksiegarz i nakładca, Toruń 2024.
Pszczółkowska Z. Lidia, Knoch Jerzy Marek, w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. II, Gdańsk 1994, s. 408–409.