GRZYWACZEWSKI MACIEJ, działacz opozycji demokratycznej
| < Poprzednie | Następne > |
MACIEJ GRZYWACZEWSKI (ur. 17 XI 1954 Gdańsk), producent filmowy, działacz opozycji w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, dyrektor I programu Telewizji Polskiej. Syn Marii z domu Paprockiej (19 XII 1923 – 10 VIII 2013 Gdańsk) oraz Zbigniewa Leszka (19 VII 1920 – 28 VIII 1992 Gdańsk), w 1939 absolwenta Liceum im. Batorego w Warszawie, uczestnika powstania warszawskiego, absolwenta Wydziału Budownictwa Okrętów Politechniki Gdańskiej, pracownika Urzędu Morskiego, Polskiego Rejestru Statków, docenta doktora habilitowanego m.in. Instytutu Morskiego, redaktora naczelnego (1976–1992) czasopisma „Budownictwo Okrętowe”, prezesa Stowarzyszenia Przyjaciół Muzeum Morskiego. Brat Doroty (ur. 1953).
W 1973 absolwent III Liceum Ogólnokształcącego, rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Gdańskiego, po dwóch latach przeniósł się na Wydział Filozofii Chrześcijańskiej Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, którą ukończył w 1980.
Współzałożyciel wydawnictwa im. Konstytucji 3 Maja (1976), od 1978 w kierownictwie Nurtu Niepodległościowego i Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. W 1979 redaktor pisma „Bratniak”, współzałożyciel Ruchu Młodej Polski. Zatrzymywany przez Służbę Bezpieczeństwa (SB) (20 V 1977 za uczestnictwo w wystąpieniach w związku ze śmiercią Stanisława Pyjasa; 27 VII 1979 na 48 godzin po przeszukaniu mieszkania i znalezieniu nielegalnych wydawnictw, podobnie 4 XII 1979). Razem z Arkadiuszem Rybickim napisali postulaty (żądania) strajkujących stoczniowców, powieszone na tablicach nad bramą Stoczni Gdańskiej 18 VIII 1980. W latach 1980–1981 kierował Biurem Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, jest pomysłodawcą i autorem zdjęcia plakatu zjazdowego, współzałożyciel telewizji związkowej, sprawował nadzór finansowy i organizacyjny nad I krajowym zjazdem Solidarności (5–10 IX i 26 IX – 7 X 1980).
Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 XII 1981 kilka miesięcy się ukrywał; w latach 1982–1984 w pracowni biżuterii artystycznej. Po zniesieniu czasowego zakazu wyjazdów poza granice kraju (1977–1979, 1983–1985), do 1988 przebywał we Francji, gdzie w stowarzyszeniu Videodialogue i Modus Video zajął się produkcją filmów. Od 1988 dyrektor Agencji Filmowej Profilm (producent m.in. cyklu dokumentalnego Bezpieka, programów TV „Bez znieczulenia”, „Lalamido”, „Goniec teatralny”, „Od przedszkola do Opola” (zob. Michał Juszczakiewicz)). Od 1992 był producentem Festiwalu Polskich Wideoklipów Yach Film, w tym samym roku członek-założyciel Fundacji Filmów i Programów Katolickich Viedo Studio Gdańsk. W 1993 sprawował zarząd instytucjonalny nad TV Polsat, w 2001 koordynował budowę gdańskiego multipleksu Krewetka, którym zarządzał w 2002. Współautor koncepcji i autor nazwy Europejskie Centrum Solidarności.
Od 15 VII 2004 do 31 VIII 2006 dyrektor I programu TVP SA. Od marca 2007 członek zarządu, od 2008 wiceprezes giełdowej spółki ATM Grupa SA, produkującej programy telewizyjne. W 2008 został wiceprzewodniczącym Rady Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej. W 2009 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Żonaty z Bożeną Rybicką.
